Na de eerste sneeuw werd Lotte voor het eerst ook echt goed ziek. Maandagmiddag was ze nog bij oma geweest en was er niets aan de hand, maar 's avonds om 23 uur werd ze wakker en toen ik haar oppakte, voelde ze erg warm aan. J. vond het wel meevallen, maar toen ik haar tempte, had ze 39.4 graden koorts. Voor de nacht hebben we haar een paracetamol gegeven, en om half 4 ben ik er uit gegaan om nog eens te tempen. Toen was hij gezakt naar 38.4. Zo ging het dinsdag een beetje op en neer tussen 38.4 en 39.4. Ze keek erg ziek uit haar ogen, maar was op zich nog best levendig en at en dronk zelfs gewoon goed. Voor het naar bed gaan gisteravond en vannacht had ze nog maar 37.7, en vandaag is de temperatuur weer normaal. Nu is ze snipverkouden, en dat drinkt wat lastig, maar gelukkig krijgt ze toch genoeg binnen. Naast haar verkoudheid heeft ze ook last van een doorkomende hoektand bovenin. Dat zal ook wel schelen.

Lotte's eerste sneeuw is vandaag gevallen! Zo van binnen achter het raam vond ze het wel heel erg mooi. Net als tijdens Oud en Nieuw, toen ze met open mond naar al dat vuurwerk heeft zitten kijken (en om half 1 weer lief in slaap viel), vond ze ook die dwarrelende sneeuwvlokjes prachtig om te zien.
Op 2 januari is ze trouwens voor het eerst bewust los gaan staan, zeker een seconde of 5. Waarom wist ze zelf denk ik ook niet, want toen wij begonnen te gillen ("IIeee, kijk nou, ze staat!!"), keek ze ons relaxed aan, zo van: "Eh, waar maken jullie je druk om?" en besloot snel weer haar wagentje vast te pakken.