Zwangerschapsgym
Eergisteren was het partneravond op de zwangerschapsgym. Leuk, al die zich ongemakkelijk voelende kerels bij elkaar in een lokaaltje met hun zwangere vrouwen. J. had er, in tegenstelling tot de meeste andere mannen, wel naar uit gekeken, en het is hem niet tegengevallen. Een uur lang theorie, met prachtige foto's, over hoe de baarmoeder tijdens de weeen langzaam verstrijkt en hoe het kind geboren wordt, en over wat er zoal gebeurt als een bevalling gaat beginnen (breken vliezen, verlies slijmprop, weeen, etc.) en een klein uurtje praktijk (hoe kan ik mijn partner ontlasten tijdens de weeen). In de auto terug naar huis zei hij dat hij wel een aantal dingen had gehoord die hij nog niet wist.
's Morgens hadden we ook nog een huisbezoek van de thuiszorg. Een mevrouw die wat vragen kwam stellen over eventuele speciale wensen voor de kraamzorg, en de gelegenheid voor ons om ook wat vragen te stellen, als we die hadden. Was redelijk nuttig, hoewel we het meeste al wel wisten. Over twee weken mogen we de klossen halen en kunnen we eindelijk het bed ophogen. Hoef ik niet meer elke nacht en ochtend zo ontzettend uit en in bed te klimmen!

Alweer?!
Jemig, zo heb je het echt *nooit* en zo heb je het ineens twee keer binnen een paar maanden. Eerst had ik in oktober, toen ik 16 weken was, een fikse infectie te pakken, die leek op een buikgriep, en nu kreeg ik het weer. Direct na het avondeten begonnen de maagkrampen, die maar niet ophielden, en tot de volgende ochtend half 10 heb ik boven de WC gehangen. Zoveel, dat mijn buikspieren ervan verrekt zijn, en da's behoorlijk pijnlijk. Bovendien vond beebie er helemaal niks aan: die bleef maar spartelen en draaien en wiebelen, volgens mij ook van de stress. We hebben de nacht ook rechtop doorgebracht, liggen ging echt niet. Gelukkig ben ik er inmiddels wel weer bovenop, alleen moeten de buikspieren dat ook nog even doorkrijgen.