Ingedaald of niet?
Ons bezoekje aan de verloskundige vandaag was geen onverdeeld succes. Eerst de goede punten maar, want die waren er echt wel: maar 1 kilo aangekomen in de afgelopen drie weken (waarin ik toch vooral weinig beweging gehad heb en veel heb gegeten), mooie hartslag van beebie, buik weer goed gegroeid, en het lijkt erop dat h/zij ook al aan het indalen is. Hoewel de verloskundige op de zwangerschapskaart nog wel "cbbi" invulde, hetgeen betekent "caput beweeglijk boven bekkeningang", wat weer wil zeggen dat beebie nog niet vast in het bekken ligt en dus nog niet ingedaald is. Beetje verwarrend dus. Omdat nog steeds moeilijk te voelen is hoe de ligging is, krijg ik volgende week weer een echo. Ook moet ik nu elke week naar de verloskundige, lekker wel.
Minder goed nieuws was dat de bloeddruk toch weer gestegen was. De bovendruk zakt telkens lekker (nu 114, dat komt vast doordat ik nu thuis zit en geen werkstress heb), maar de onderdruk was nu 95. Op het randje, met name gezien het feit dat ik de afgelopen dagen hoofdpijn heb gehad en zelfs een keer sterretjes heb gezien. Wat in mijn voordeel spreekt, is dat ik geen vocht vasthoud en geen eiwitten in de urine heb, waardoor zwangerschapsvergiftiging/HELLP vooralsnog uitgesloten is. En ik dus nog in elk geval een weekje bij de verloskundige kan blijven en niet naar het ziekenhuis hoef.

Nog even te gaan
Vandaag gehoord van een kennisje dat met 35 weken al bevallen is. Het is een jongetje, en alles is gezond. Het kan dus wel al, al heb ik liever dat onze beebie nog even blijft zitten. De voorbereidingen zijn nog steeds in volle gang. De babykamer is sinds vanochtend zo goed als klaar, de geboortezegels zitten op de kaartjes, en de mobiele telefoon die we van de zorgverzekeraar zouden krijgen om altijd bereikbaar te zijn voor als de bevalling begint, is vandaag ook binnen gekomen.
Mijn buik is eindelijk dusdanig groot dat mensen uit zichzelf gaan zien dat ik zwanger ben. Hehe, dat mocht ook wel eens, ik loop inmiddels al tegen het eind.